مهندسی ارزش یکی از موفق‌ترین روش‌های حل مسأله، کاهش هزینه و بهبود عملکرد و کیفیت است. نگاه کارکردی، به نتیجه رسیدن آن در مدت زمان کوتاه، ارائه راه‌حل‌های اجرایی و انجام کار به دست تیمی که با هدف مشترک و تخصص‌های مختلف، کارکردهای پروژه یا محصول را بررسی نموده و با راه‌کارهای خلاقانه جایگزین مناسب‌تر برای آن پیشنهاد می‌کند از وجوه تمایز آن در مقایسه با دیگر تکنیک‌ها و روش‌های مشابه می‌باشد.
مؤسسه راهبرد دانش پویا با به‌کارگیری این تکنیک توانمند، به‌خصوص در زمینه‌های تخصصی فعالیت مؤسسه توانسته است به نتایج بسیار ارزشمندی در پروژه‌ها دست یابد. گروه مهندسی ارزش با اعتقاد به توانمندی و اثربخشی تکنیک و با به اشتراک گذاشتن تجارب و دانش تخصصی در زمینه‌های متفاوت امید دارد بتواند در دستیابی به اهداف متعالی ملی و حرفه‌ای هر‌چه بهتر گام بردارد.
مهندسی ارزش به‌منظور حصول هم‌افزایی، متکی بر تیم چندرشته‌ای است. در این راستا کار تیمی چندرشته‌ای منجر به برخورداری از دیدگاه‌های مختلف، رویکرد گسترده و فراگیر، ایجاد افق و چشم‌انداز مشترک و بالاخره همگرایی میان عوامل مختلف پروژه (کارفرما، مشاور، پیمانکار، بهره‌بردار و کاربر) می‌شود. از اینرو اگرچه کاربرد مهندسی ارزش را در شناسایی و افزایش کارکردهای اصلی یک پروژه، سیستم یا محصول و حذف هزینه‌های غیرضروری می‌دانند، ولی در یک نگاه کلان، به‌کارگیری آن مزایای جانبی بسیار زیادی به‌همراه خواهد داشت. حداقل مزیت یک مطالعه مهندسی ارزش آگاه شدن و اطلاع ذی‌ربطان مختلف طرح یا پروژه مورد مطالعه از دیدگاه‌های یکدیگر می‌باشد.
مطالعه مهندسی ارزش در قالب مراحلی صورت می‌گیرد که برنامه کار نامیده می‌شود. ساختاریافتگی مهندسی ارزش در برنامه کار جلوه‌گر می‌شود. در واقع برنامه کار فرمول اجرایی است که تیم را در طول فرآیند مهندسی ارزش از ابتدا تا انتها هدایت می‌کند.
برنامه کار از سه مرحله اصلی تشکیل می‌شود. مراحل اصلی مطالعه شامل:
پیش مطالعه، مطالعه اصلی (کارگاه اصلی) و مطالعه تکمیلی می‌باشد، مهم‌ترین مرحله، کارگاه اصلی می‌باشد که شامل شش فاز اطلاعات، تحلیل کارکرد، خلاقیت (ایده‌یابی)، ارزیابی (قضاوت)، توسعه و ارائه می‌باشد.